Η διάσημη δίαιτα λιονταριών αποκαλύφθηκε: Το DNA δείχνει ότι μεταξύ των θηραμάτων τους ήταν και άνθρωποι
Η ανάλυση DNA αποκαλύπτει ότι διάσημα λιοντάρια τον 19ο αιώνα είχαν ανθρώπους ανάμεσα στα θύματά τους. Οι ερευνητές ανακαλύπτουν εκπληκτική διατροφική ποικιλομορφία.

Η διάσημη δίαιτα λιονταριών αποκαλύφθηκε: Το DNA δείχνει ότι μεταξύ των θηραμάτων τους ήταν και άνθρωποι
Στα σπασμένα δόντια του διάσημα λιοντάρια που σκοτώθηκαν τον δέκατο ένατο αιώνα, βρέθηκε ότι τα μαλλιά παρέχουν πληροφορίες για τη διατροφή τους – συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων 1.
Μόνο λίγοι άγρια λιοντάρια (Panthera leo) είναι τόσο γνωστοί όσο και οι «ανθρωποφάγοι του Τσάβο», δύο μεγάλα, χωρίς χαίτη αρσενικά λιοντάρια που τρομοκρατούσαν τους εργάτες που κατασκεύαζαν τον σιδηρόδρομο Κένυας-Ουγκάντα έως ότου πυροβολήθηκαν το 1898 από τον σιδηροδρομικό διαχειριστή, Αντισυνταγματάρχη Τζον Χένρι Πάτερσον. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων τους είναι άγνωστος, αλλά πιθανότατα σκότωσαν τουλάχιστον 31 ανθρώπους κοντά στον ποταμό Tsavo στην Κένυα 2.
Τα λιοντάρια Tsavo εκτέθηκαν στο Field Museum στο Σικάγο και μέχρι το 2001 χιλιάδες τρίχες είχαν εξαχθεί από μια κοιλότητα σε ένα από τα δόντια τους. Σε αυτό το σημείο, ο ερευνητής και οι συνεργάτες του μπορούσαν να εξετάσουν τα μαλλιά μόνο στο μικροσκόπιο.
Πρόοδοι στην Έρευνα του Αρχαίου DNA
«Η έρευνα στο αρχαίο DNA έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο», λέει ο συν-συγγραφέας Ripan S. Malhi, ανθρωπολόγος γενετιστής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στην Urbana-Champaign. «Δεν χρειάζεσαι πλέον απαραίτητα ένα ωοθυλάκιο σε μια τρίχα», χμ Εξαγωγή και ανάγνωση DNA. "Είναι δυνατό να το κάνετε απευθείας από τον ίδιο τον άξονα της τρίχας." Χρησιμοποιώντας αυτές τις τεχνικές, ο Malhi και οι συνάδελφοί του εντόπισαν στο δείγμα τρίχες από καμηλοπαρδάλεις, όρυγες, υδροχαρές, αγριολούλουδα, ζέβρες και ανθρώπους. Η έκθεσή τους δημοσιεύτηκε σήμερα στο Current Biology.
Ο Wildebeest ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη. Δεν υπήρχαν άγρια κοντά στο στρατόπεδο των σιδηροδρομικών εργαζομένων, λέει η συν-συγγραφέας Alida de Flamingh, μια εξελικτική βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. Τα πλησιέστερα κοπάδια ήταν 90 χιλιόμετρα μακριά. «Είτε αυτά τα λιοντάρια περιφέρονταν σε μεγαλύτερες περιοχές, είτε υπήρχαν ιστορικά αγριολούλουδα στην περιοχή Tsavo», εξηγεί ο de Flamingh.
Αν και οι ερευνητές θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν περαιτέρω ανάλυση για να αποκαλύψουν περισσότερες πληροφορίες για το ανθρώπινο DNA, παρείχαν ελάχιστες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό στη δημοσιευμένη εργασία τους. Το επόμενο βήμα θα είναι «η συνεργασία με την τοπική κοινότητα και τους τοπικούς θεσμούς», λέει ο Malhi. «Μπορεί να υπάρχουν απόγονοι ή μια κοινότητα απογόνων που μπορεί να θέλουν ή να μην θέλουν να γίνει μια τέτοια ανάλυση – απλώς δεν γνωρίζουμε ακόμα».
Ο Graham Kerley, οικολόγος και ειδικός στα λιοντάρια στο Πανεπιστήμιο Nelson Mandela στο Gqeberha της Νότιας Αφρικής, λέει ότι ο κατάλογος των ειδών των οποίων το DNA παραμένει στα δόντια του αρπακτικού δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη. Για αυτόν, το βασικό στοιχείο είναι η σημασία της διατήρησης βιολογικών δειγμάτων, ώστε να μπορούν να αναλυθούν εκ νέου σε μεταγενέστερη ημερομηνία καθώς βελτιώνονται τα εργαλεία. «Ο Πάτερσον δεν είχε ιδέα όταν πυροβόλησε αυτά τα λιοντάρια τι απίστευτες πληροφορίες θα έβγαιναν στο φως περισσότερα από εκατό χρόνια αργότερα», λέει ο Kerley.
Αυτό ακριβώς το μήνυμα ήθελαν να μεταφέρουν οι ερευνητές, εξηγεί ο de Flamingh. «Ελπίζουμε ότι άλλοι θα προσπαθήσουν να εφαρμόσουν τη μεθοδολογία που αναπτύχθηκε εδώ για να μελετήσουν τη βιολογία των θηραμάτων ή την ιστορία άλλων ζώων – ίσως ακόμη πιο πίσω σε εξαφανισμένα είδη».
-
De Flamingh, Α. et al. Curr. Biol. https://doi.org/10.1016/j.cub.2024.09.029 (2024).
-
Peterhans, J. C. K. & Gnoske, T. P. J. East Af. Nat. Ιστορ. 90, 1–40 (2001).