Ο σημαντικός αντίκτυπος των διδακτορικών σπουδών στην ψυχική υγεία: Τα δεδομένα δείχνουν σαφή αντίκτυπο

Ο σημαντικός αντίκτυπος των διδακτορικών σπουδών στην ψυχική υγεία: Τα δεδομένα δείχνουν σαφή αντίκτυπο

Μια μελέτη Σουηδών διδακτορικών φοιτητών έδειξε την τεράστια επιρροή που έχουν οι διδακτορικές σπουδές στο ψυχική υγεία μπορεί να έχει. Η έρευνα παρέχει αξιόπιστα δεδομένα σχετικά με τις συζητήσεις σχετικά με το Κρίση ψυχικής υγείας στον ακαδημαϊκό χώρο. Μελέτες και ανέκδοτα στοιχεία το έχουν δείξει εδώ και καιρό Οι διδακτορικοί φοιτητές δέχονται τεράστια πίεση εμπειρία για δημοσίευση και εύρεση χρηματοδότησης και θέσεων εργασίας σε ένα βάναυσα ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Η ανάλυση εξέτασε τον βαθμό στον οποίο οι Σουηδοί διδάκτορες συνταγογραφήθηκαν ψυχιατρικά φάρμακα και νοσηλεύτηκαν λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας. Διαπίστωσε ότι, κατά μέσο όρο, όσο περισσότερο χρόνο περνούσαν οι διδακτορικοί φοιτητές, τόσο περισσότερη υποστήριξη χρειάζονταν. Στο πέμπτο έτος τους, οι διδακτορικοί φοιτητές είχαν 40% περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν φαρμακευτική αγωγή για την ψυχική υγεία σε σύγκριση με το έτος πριν από την αποφοίτησή τους (βλ. «Πίεση στους διδακτορικούς φοιτητές»).

Η μελέτη υποδηλώνει ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας «είναι συστηματικά και μαστίζουν τον ακαδημαϊκό χώρο για πολλές δεκαετίες», λέει η Wendy Ingram, ιδρύτρια της Dragonfly Mental Health, μιας παγκόσμιας μη κερδοσκοπικής ομάδας υπεράσπισης στο Bradenton της Φλόριντα. «Πολύ λίγες μελέτες έχουν εξετάσει αντικειμενικά μέτρα ψυχικής υγείας», προσθέτει ο Ingram.

Χρησιμοποιώντας σουηδικά διοικητικά δεδομένα από το 2006 έως το 2017, οι συγγραφείς παρακολούθησαν περισσότερους από 20.000 διδακτορικούς φοιτητές πριν και μετά την έναρξη των προγραμμάτων τους. Αυτό επέτρεψε στην ομάδα να αξιολογήσει τον άμεσο αντίκτυπο των διδακτορικών σπουδών στην ψυχική υγεία των φοιτητών, λέει η Eva Ranehill, οικονομολόγος συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, Σουηδία, και συν-συγγραφέας της μελέτης. Η προεκτύπωση 1, το οποίο δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους, δημοσιεύτηκε στον διακομιστή SSRN.

Ψυχοδραστικά φάρμακα

Οι ερευνητές συνέκριναν τη συχνότητα με την οποία μεταπτυχιακοί φοιτητές, άτομα με μεταπτυχιακά και ένα δείγμα του γενικού πληθυσμού είχαν πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Πριν ξεκινήσουν τις διδακτορικές σπουδές, οι φοιτητές και οι κάτοχοι μεταπτυχιακών σπουδών χρησιμοποιούσαν αυτές τις υπηρεσίες σε παρόμοιο βαθμό. Ωστόσο, η χρήση ψυχιατρικών φαρμάκων, όπως τα αντικαταθλιπτικά και τα ηρεμιστικά, αυξανόταν κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια των σπουδών των μεταπτυχιακών φοιτητών. Αυτό κορυφώθηκε το τέταρτο και το πέμπτο έτος - η μέση διάρκεια ενός διδακτορικού προγράμματος στις περισσότερες χώρες - και στη συνέχεια μειώθηκε ξανά το έκτο και το έβδομο έτος.

Ο υψηλότερος κίνδυνος συνταγογράφησης ψυχιατρικών φαρμάκων κατά τη διάρκεια των διδακτορικών σπουδών ήταν γυναίκες και άτομα που είχαν ήδη λάβει τέτοια φάρμακα πριν ξεκινήσουν το πρόγραμμά τους.

Οι συγγραφείς βρήκαν παρόμοιο μοτίβο όταν συνέκριναν μεταπτυχιακούς φοιτητές με δείγμα του γενικού πληθυσμού ηλικίας 18 έως 70 ετών. Πριν ξεκινήσουν τα προγράμματά τους, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές χρησιμοποιούσαν υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε χαμηλότερα ποσοστά από τον γενικό πληθυσμό, αλλά μέχρι το τέλος των σπουδών τους τα ποσοστά ήταν τα ίδια.

Η μελέτη εγείρει το ερώτημα εάν τα ακαδημαϊκά περιβάλλοντα είναι πιο εντατικά από άλλους τομείς. Έρευνες 2, 3 υποδηλώνουν ότι τα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης είναι υψηλότερα μεταξύ των μεταπτυχιακών φοιτητών από ό,τι στον γενικό πληθυσμό, αλλά ο Ranehill λέει ότι είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε εάν αυτές οι καταστάσεις είναι πιο συχνές στους μεταπτυχιακούς φοιτητές παρά στους ανθρώπους σε παρόμοια απαιτητικές εργασίες. «Θα εξετάσουμε τα διαφορετικά αποτελέσματα ψυχικής υγείας σε διαφορετικούς επαγγελματικούς τομείς σε μελλοντικές αναλύσεις του σουηδικού συνόλου δεδομένων», εξηγεί.

Η πίεση αυξάνεται

Η μελέτη έδειξε ότι η χρήση φαρμάκων διέφερε ανάλογα με τον ακαδημαϊκό κλάδο. Οι διδακτορικές επιστήμες σημείωσαν αύξηση 100% στο πέμπτο έτος σε σύγκριση με τα προδιδακτορικά επίπεδα, ενώ οι ανθρωπιστικές και οι κοινωνικές επιστήμες παρουσίασαν αύξηση 40% και 50% αντίστοιχα. Οι φοιτητές ιατρικής από την άλλη δεν παρουσίασαν αύξηση στις συνταγές.

Διαφορετικοί κανόνες σε διάφορους κλάδους μπορεί να το εξηγήσουν αυτό, λέει ο Ranehill: "Σε ορισμένους τομείς εξαρτάσαι σε μεγάλο βαθμό από τον προϊστάμενό σου. Σε άλλους είσαι πιο απομονωμένος. Πολλοί έμπειροι άνθρωποι βοηθούν πολύ, αλλά κάποιοι κάνουν το αντίθετο."

Η Rituja Bisen, πέμπτη φοιτήτρια διδακτορικού στις νευροεπιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Würzburg στη Γερμανία, αναφέρει ότι η πίεση για απόκτηση χρηματοδότησης και παραγωγή εκδόσεων επηρεάζει τους ανθρώπους. «Πρέπει να δημιουργήσετε δεδομένα όσο το δυνατόν γρηγορότερα και το αίσθημα ανταγωνισμού για κεφάλαια και θέσεις εργασίας μπορεί να είναι πολύ ισχυρό, ακόμη και στις αρχές του διδακτορικού».

Η Bisen, η οποία επίσης αγωνίστηκε με το πρόσθετο -και συχνό- άγχος της μετακόμισης σε άλλη χώρα για τις διδακτορικές της σπουδές, λέει ότι ήταν τυχερή που έλαβε ισχυρή υποστήριξη από τον κύριο προϊστάμενό της και το τμήμα της. Αλλά μερικοί από τους φίλους της σε άλλα τμήματα είχαν πρόβλημα. «Δεν έχει σημασία πόσο καλό είναι ένα εργαστήριο· αν προέρχεται από μια τοξική κουλτούρα εργασίας, δεν αξίζει να το επιδιώξουμε μακροπρόθεσμα».

Η Dragonfly, που ιδρύθηκε από αφοσιωμένους ακαδημαϊκούς το 2019, δοκιμάζει εξαιρετικά προγράμματα ψυχικής υγείας σε 22 χώρες για περισσότερους από 50.000 ακαδημαϊκούς σε διάφορα στάδια καριέρας. Τα προγράμματα περιλαμβάνουν εκπαίδευση χρησιμοποιώντας προσεγγίσεις που βασίζονται σε στοιχεία για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας και η ομάδα θα δημοσιεύσει τα αποτελέσματα το 2026.

Ο Μπίσεν το λέει αυτό Εύρεση δικτύων υποστήριξης εντός και εκτός εργαστηρίου τη βοήθησε να προστατεύσει την ψυχική της υγεία. "Ξεκίνησα να κάνω boulder με μια ομάδα βιολόγων. Μιλάμε για το άγχος και αφήνουμε τον ατμό. Είναι σαν μια ομάδα υποστήριξης."

1. Bergvall, S., Fernström, C., Ranehill, E. & Sandberg, A. Preprint στο SSRN https://ssrn.com/abstract=4920527 (2024).

2. Evans, Τ. Μ., Bira, L., Gastelum, J. Β., Weiss, L. Τ. & Vanderford, Ν. L. Nature Biotechnol. 36, 282–284 (2018).

   Αρθρο
   PubMed
   
   Google Scholar

3. Keloharju, Μ., Knüpfer S., Müller, D. & Tåg, J. Res. Πολιτική 53, 105078 (2024).

   Αρθρο
   
   Google Scholar

Λήψη παραπομπών