Ο κίνδυνος για διαβήτη αυξάνεται σε ενήλικες που είχαν γλυκιά δόντι ως παιδιά

Ο κίνδυνος για διαβήτη αυξάνεται σε ενήλικες που είχαν γλυκιά δόντι ως παιδιά

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς: μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής συνδέεται με ένα υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη και υψηλή αρτηριακή πίεση δεκαετίες αργότερα. Αυτό προέρχεται από μια ανάλυση της έλλειψης ζάχαρης στο Ηνωμένο Βασίλειο τη δεκαετία του 1950.

Η ποσότητα ζάχαρης που κατανάλωνε ένα παιδί μετά την ηλικία των έξι μηνών είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στον μετέπειτα κίνδυνο εμφάνισης χρόνιας νόσου. Αλλά ακόμη και σε άτομα που είχαν εκτεθεί σε περισσότερη ζάχαρη στη μήτρα, ο κίνδυνος για διαβήτης και υψηλή αρτηριακή πίεση υψηλότερη σε σύγκριση με αυτές που συλλαμβάνονταν τη στιγμή του περιορισμού του σακχάρου.

Η οικονομολόγος Tadeja Gračner ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί και έπρεπε να μείνει στο κρεβάτι μετά από ιατρική συμβουλή όταν αυτή και οι συνάδελφοί της κατέληξαν σε αυτά τα αποτελέσματα, τα οποία δημοσιεύτηκαν στις 31 Οκτωβρίου στο περιοδικό Science 1. "Έλεγα "Όχι, όχι, όχι. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι", λέει. «Μάλλον έτρωγα μια σοκολάτα εκείνη την εποχή».

Ωστόσο, τα αποτελέσματα δεν σημαίνουν ότι οι έγκυες γυναίκες και οι γονείς μικρών παιδιών πρέπει να εξαλείψουν εντελώς τη ζάχαρη από τη διατροφή τους ή των παιδιών τους, εξηγεί ο Gračner, που εργάζεται στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Ωστόσο, μπορεί να έχει νόημα να μειώσετε την πρόσληψή σας: Στις ΗΠΑ, οι έγκυες και οι θηλάζουσες γυναίκες καταναλώνουν συνήθως περισσότερο από τρεις φορές τη συνιστώμενη ποσότητα πρόσθετης ζάχαρης. «Πρόκειται για μέτρο», λέει ο Gračner.

Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της παιδικής διατροφής

Η βρετανική μελέτη δεν είναι η πρώτη που συνδέει τη διατροφή πρώιμης ζωής με τον κίνδυνο ασθένειας αργότερα στη ζωή. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι Η πείνα στη μήτρα μπορεί να διπλασιάσει τον κίνδυνο διαβήτη αργότερα στη ζωή.

Όμως τα δεδομένα από τραγωδίες όπως οι λιμοί και οι πόλεμοι είναι συχνά δύσκολο να ερμηνευτούν, λέει η Valentina Duque, οικονομολόγος στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο στην Ουάσιγκτον DC. «Συχνά τέτοια μεγάλα ιστορικά σοκ επηρεάζουν πολλές διαφορετικές πτυχές», εξηγεί. «Είναι δύσκολο να πούμε πόσο ακριβώς σχετίζεται με τη διατροφή, το άγχος ή τις αλλαγές στο εισόδημα ή τη δυναμική του νοικοκυριού».

Η έλλειψη ζάχαρης στο Ηνωμένο Βασίλειο έδωσε την ευκαιρία να εξεταστεί πιο προσεκτικά η επίδραση της διατροφής στη μετέπειτα ζωή. Οι οικονομικές δυσκολίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ανάγκασαν την κυβέρνηση να εισαγάγει μερίδες τροφίμων και οι περιορισμοί στη ζάχαρη άρθηκαν μόλις το 1953, χρόνια μετά το τέλος του πολέμου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι περισσότερες άλλες διατροφικές πτυχές είχαν επιστρέψει σε φυσιολογικά επίπεδα για να πληρούν τις καθημερινές συστάσεις.

Η Gračner είχε την ιδέα για το έργο πριν από χρόνια, όταν βρήκε ένα άρθρο σχετικά με την άρση της έλλειψης ζάχαρης και είδε φωτογραφίες παιδιών που εισέβαλαν κατά παρέκκλιση σε αρτοποιεία όταν έληξαν οι περιορισμοί.

Όταν η Gračner ίδρυσε τη δική της ερευνητική ομάδα και ανέπτυξε μια πρόταση με τους συναδέλφους της για τη διερεύνηση αυτού του συμβάντος, ένα άλλο εργαλείο ήταν διαθέσιμο: η UK Biobank, μια αποθήκη γενετικών και ιατρικών δεδομένων από μισό εκατομμύριο συμμετέχοντες. Αφού επιβεβαίωσε ότι η πρόσληψη ζάχαρης αυξήθηκε δραματικά μετά την άρση των σιτηρεσίων, η ομάδα έψαξε στη βιοτράπεζα για άτομα που συνελήφθησαν μεταξύ Οκτωβρίου 1951 και Ιουνίου 1954, όταν ίσχυαν τα σιτηρέσια. Στη συνέχεια συνέκριναν την υγεία αυτών των ατόμων με την υγεία των ατόμων που συνελήφθησαν μεταξύ Ιουλίου 1954 και Μαρτίου 1956, μετά την άρση των σιτηρεσίων.

Αδιαμφισβήτητη επίδραση

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι που συλλαμβάνονται κατά τη διάρκεια περιορισμών ζάχαρης είχαν 35% χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη και 20% χαμηλότερο κίνδυνο για υψηλή αρτηριακή πίεση από ό,τι οι άνθρωποι που συνέλαβαν μετά από μερίδα διατροφής.

Το μέγεθος αυτού του εφέ είναι εκπληκτικά μεγάλο, λέει ο Duque. «Είναι αναμφισβήτητο», τονίζει. «Η μεγάλη αλλαγή εδώ σχετίζεται με τη ζάχαρη». Ο Duque πιστεύει ότι τα ευρήματα θα βοηθήσουν στην αύξηση της εκπαίδευσης των εγκύων γυναικών σχετικά με τη σημασία της καλής διατροφής.

Ο Gračner συμφωνεί ότι η εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας, αλλά δεν θέλει οι ενδιαφερόμενοι γονείς να αντιδρούν υπερβολικά. «Οι έγκυες γυναίκες έχουν ήδη τόσα πολλά να ανησυχούν», λέει. «Αν καταναλώνεις λίγη ζάχαρη εδώ κι εκεί, όλα θα πάνε καλά».

1. Gracner, Τ., Boone, C. & Gertler, P.J. Science https://doi.org/10.1126/science.adn5421 (2024).

   Αρθρο
   Google Scholar  

Λήψη παραπομπών