Wiek nie wydaje się mieć wpływu na zdolność zapamiętywania i rozpoznawania tematu muzycznego, w przeciwieństwie do wielu innych form pamięci.

„Zawsze słyszy się anegdoty o tym, że osoby z ciężką chorobą Alzheimera nie potrafią mówić, nie rozpoznają ludzi, ale potrafią śpiewać piosenki ze swojego dzieciństwa lub grać na pianinie” – mówi feministyczna muzykolog Sarah Sauvé, która obecnie pracuje na Uniwersytecie Lincoln w Wielkiej Brytanii.

Wcześniejsze badania wykazały, że wiek ma wpływ na wiele aspektów pamięci, takich jak: Zadania pobierania wymagające przetwarzania w czasie rzeczywistym, podczas zadań rozpoznawania, które występują na znane informacje i automatyczne procesy, nie mają na to wpływu. Badano również wpływ wieku na zdolność zapamiętywania muzyki, ale Sauvé był zainteresowany zbadaniem tego efektu w rzeczywistych warunkach, takich jak koncert.

W niej dzisiaj wPLOS JEDENopublikowane badanie 1Zbadali, jak dobrze grupa około 90 zdrowych dorosłych w wieku od 18 do 86 lat była w stanie rozpoznać znane i nieznane tematy muzyczne podczas koncertu na żywo. Uczestnicy zostali zrekrutowani podczas występu Newfoundland Symphony Orchestra w St. John’s w Kanadzie. 31 innych osób obejrzało w laboratorium nagranie koncertu.

W badaniu wzięto pod uwagę trzy utwory muzyczne grane na koncercie:Trochę nocnej muzykiMozarta, który, jak zakładali badacze, znała większość uczestników, oraz dwa specjalnie zamówione utwory eksperymentalne; z których jeden był tonalny i łatwy do usłyszenia, drugi był bardziej atonalny i nie odpowiadał typowym normom melodycznym zachodniej muzyki klasycznej. Na początku każdego utworu trzykrotnie odtwarzano krótką frazę melodyczną z każdego z trzech utworów, a następnie uczestnicy notowali, kiedy rozpoznali ten motyw w utworze.

Melodyjne zdanie zTrochę nocnej muzykibył równie dobrze rozpoznawany we wszystkich grupach wiekowych i na każdym tle muzycznym, przy czym nie zaobserwowano spadku uznania wraz z wiekiem. Wszyscy uczestnicy byli mniej pewni identyfikacji tematu w nieznanym utworze tonalnym, a jeszcze bardziej niepewni w przypadku nieznanego utworu atonalnego. Ten wzór również nie zmieniał się wraz z wiekiem. Badanie nie wykazało również związanych z wiekiem różnic w wynikach pomiędzy uczestnikami koncertu i uczestnikami laboratorium.

Steffen Herff, neurobiolog poznawczy z Uniwersytetu w Sydney w Australii, twierdzi, że pamięć muzyczna wydaje się być odporna na związane z wiekiem pogorszenie funkcji poznawczych, może wynikać z emocji, jakie muzyka budzi w ludziach, powodując, że staje się ona mocniej osadzona w pamięci. „Z ogólnych badań pamięci wiemy, że w rzeczywistości ciało migdałowate – czyli przetwarzanie emocjonalne – działa trochę jak pieczęć znaczenia” – mówi.

Muzyka również podlega pewnym zasadom, dlatego „stosunkowo łatwo jest zgadnąć, co wydarzyło się pomiędzy nimi” – mówi Herff.

W badaniu zebrano ograniczone dane na temat zdrowia poznawczego niektórych uczestników, w związku z czym nie udało się uzyskać szczegółowego wglądu w wpływ zaburzeń poznawczych lub chorób neurodegeneracyjnych na przywoływanie wspomnień. Herff twierdzi jednak, że istnieje duże zainteresowanie wykorzystaniem muzyki jako rodzaju „rusztowania poznawczego” – czyli środka wspomagającego zapamiętywanie innych informacji – u osób cierpiących na choroby neurodegeneracyjne, takie jak demencja.