Ο θανατηφόρος ιός Marburg εξαπλώνεται στη Ρουάντα: Γιατί ανησυχούν οι επιστήμονες

Ο θανατηφόρος ιός Marburg εξαπλώνεται στη Ρουάντα: Γιατί ανησυχούν οι επιστήμονες

Είναι ένα ξέσπασμα υπερθετικών. Ένας από τους πιο θανατηφόρους ιούς που είναι γνωστός, Marburg, εμφανίστηκε στη Ρουάντα, έχει σκοτώσει 13 ανθρώπους και έχει αρρωστήσει 58 σε ένα από τα μεγαλύτερα κρούσματα του Marburg που έχουν καταγραφεί ποτέ. Οι επιστήμονες αναμένουν ότι το ξέσπασμα θα περιοριστεί γρήγορα - αλλά προειδοποιούν ότι το Marburg στο σύνολό του βρίσκεται σε άνοδο.

Η έξαρση, που ανακηρύχθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου, είναι το πρώτο της Ρουάντα. Τανζανία και Η Ισημερινή Γουινέα κατέγραψε τα πρώτα κρούσματα του Marburg πέρυσι; Το πρώτο ξέσπασμα της Γκάνας ήταν το 2022. Πριν από τη δεκαετία του 2020, τα κρούσματα ανιχνεύονταν το πολύ μερικές φορές ανά δεκαετία. σήμερα εμφανίζονται περίπου μία φορά το χρόνο. Τα αίτια αυτών των γεγονότων δεν είναι απολύτως σαφή. Οι ερευνητές εξηγούν ότι οι περιβαλλοντικές απειλές όπως η κλιματική αλλαγή και Αποψίλωση των δασών, αυξάνοντας την πιθανότητα οι άνθρωποι να συναντήσουν ζώα που μπορούν να μεταφέρουν ασθένειες.

Κρούσματα ζωογενών ασθενειών «Θα συνεχίσει να εμφανίζεται πιο συχνά», λέει ο γιατρός επείγουσας ιατρικής Adam Levine του Πανεπιστημίου Brown στο Providence του Ρόουντ Άιλαντ. «Ο κόσμος πρέπει πραγματικά να προσαρμοστεί σε αυτό».

Ο ιός Marburg είναι «ξάδερφος» του Ο ιός Έμπολα, ο οποίος σκότωσε περισσότερους από 11.000 ανθρώπους στη Δυτική Αφρική μεταξύ 2014 και 2016 εξηγεί ο ιολόγος Adam Hume από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στη Μασαχουσέτη. Το ποσοστό θνησιμότητας στο Marburg κυμάνθηκε από 23% έως περίπου 90% σε προηγούμενα κρούσματα. Δεν υπάρχουν εμβόλια ή θεραπείες, αλλά η υποστηρικτική φροντίδα αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης.

Τα πρώιμα συμπτώματα του Marburg – υψηλός πυρετός, πονοκέφαλος και κακουχία – είναι παρόμοια με πολλές άλλες ασθένειες. Αλλά τα άτομα με Marburg σύντομα αναπτύσσουν σοβαρή διάρροια, ναυτία και έμετο. Εκείνοι που επηρεάζονται περισσότερο αιμορραγούν από τη μύτη, τα ούλα ή άλλα μέρη του σώματος.

Στη Ρουάντα, μερικοί από τους πρώτους ανθρώπους που αργότερα βρέθηκαν θετικοί στο Marburg είχαν αρχικά εξετάσει για ελονοσία. Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας συνειδητοποίησαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν η συνήθης θεραπεία δεν είχε αποτέλεσμα. Όταν οι εργαζόμενοι συνειδητοποίησαν ότι αντιμετώπιζαν ξέσπασμα του Marburg, αρκετοί από αυτούς είχαν ήδη μολυνθεί, δήλωσε ο υπουργός Υγείας της Ρουάντα Sabin Nsanzimana σε συνέντευξη Τύπου την περασμένη εβδομάδα.

Το ξέσπασμα αφορά κατοίκους του Κιγκάλι, λέει η Olivia Uwishema, η γεννημένη στη Ρουάντα ιδρύτρια του Οργανισμός Περιοδικού Υγείας Oli, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός στο Κιγκάλι. Ο Uwishema ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά έτυχε να βρίσκεται στο Κιγκάλι όταν έφτασε το Marburg. Τώρα οι άνθρωποι σκέφτονται όταν κάποιος έχει πυρετό «ότι μπορεί να είναι το Marburg», λέει ο Uwishema.

Τα καλά νέα είναι ότι το Marburg μεταδίδεται κυρίως μέσω της επαφής με τα σωματικά υγρά. Αυτό σημαίνει ότι η απομόνωση των μολυσμένων ατόμων και η χρήση προστατευτικού εξοπλισμού μπορεί να περιορίσει αποτελεσματικά την εξάπλωση, λέει ο Levine.

Τις επόμενες τρεις εβδομάδες, οι ανιχνευτές επαφών στη Ρουάντα θα μιλήσουν με εκατοντάδες ανθρώπους που είχαν άμεση ή έμμεση επαφή με άτομα που έχουν μολυνθεί από το Marburg. Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας δοκιμάζουν όλους όσους προσέρχονται στην κλινική με υψηλό πυρετό για τη νόσο. Αυτό επιβαρύνει τα διαγνωστικά εργαστήρια της χώρας λόγω της υψηλής συχνότητας εμφάνισης ελονοσίας.

Οι εκτενείς δοκιμές της Ρουάντα για τον ιό μπορεί να ευθύνονται για το μεγάλο μέγεθος της τρέχουσας επιδημίας. Έχουν αναφερθεί πολλά προηγούμενα κρούσματα που επηρέασαν μόνο λίγους ανθρώπους, εξηγεί ο Uwishema. Ωστόσο, τα κρούσματα μπορεί να έχουν χαθεί σε χώρες των οποίων τα συστήματα υγείας δεν είναι αρκετά ισχυρά ώστε να παρέχουν το επίπεδο δοκιμών που έχει επιτύχει η Ρουάντα.

Το ξέσπασμα μπορεί να δηλωθεί ότι έχει τελειώσει εάν δεν εμφανιστούν νέες λοιμώξεις εντός 42 ημερών - που αντιστοιχεί σε δύο περιόδους επώασης του ιού - μετά το τελευταίο κρούσμα που εντοπίστηκε. «Τις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να έχουμε μια καλή αίσθηση του αν αυξάνεται γρήγορα ή μειώνεται», λέει ο Levine.

Τα ξεσπάσματα του Marburg συνήθως ξεκινούν μετά ένα άτομο συναντά μια μολυσμένη νυχτερίδα φρούτων – ένα ζώο που μπορεί να μεταφέρει τον ιό χωρίς να αρρωστήσει. Λόγω επιρροές όπως η κλιματική αλλαγή Και η αποψίλωση των δασών, «τα όρια μεταξύ άγριας ζωής και ανθρώπων καταρρέουν», δημιουργώντας όλο και συχνότερες ευκαιρίες για παθογόνους μικροοργανισμούς να μεταπηδούν στους ανθρώπους, δήλωσε η παγκόσμια ειδικός υγείας Caroline Ryan του Υπουργείου Γεωργίας, Τροφίμων και Θαλάσσιων Πόρων της Ιρλανδίας στο Celbridge.

Τα εμβόλια και τα φάρμακα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον περιορισμό του Marburg, αλλά για να δοκιμάσουν διεξοδικά αυτούς τους παράγοντες, οι επιστήμονες πρέπει να περιμένουν για κρούσματα. "Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν νομίζω ότι έχουμε εγκεκριμένα θεραπευτικά ή εμβόλια κατά του ιού Marburg", δήλωσε ο Hume.

Οι γιατροί της Ρουάντα ξεκίνησαν να δοκιμάζουν ένα υποψήφιο εμβόλιο κατά του Marburg και σχέδιο, για να ελεγχθεί η αποτελεσματικότητα του αντιικού φαρμάκου ρεμδεσιβίρη κατά της νόσου. Δοκιμές σε ζώα 1 προτείνουν ότι το remdesivir θα μπορούσε να είναι χρήσιμο για τη θεραπεία του Marburg, όπως συμβαίνει με το COVID-19. Όμως, τα δεδομένα από δοκιμές σε ανθρώπους που εξέταζαν το remdesivir ως θεραπεία για τον Έμπολα «ήταν λίγο απογοητευτικά», λέει ο Hume, αυξάνοντας την προοπτική ότι το φάρμακο μπορεί να μην είναι χρήσιμο ούτε για το Marburg.

Ωστόσο, ο εντοπισμός μόνο ενός αποτελεσματικού αντιικού δεν θα είναι αρκετός, λένε οι υγειονομικοί αξιωματούχοι. Για την αντιμετώπιση μελλοντικών εστιών, πρέπει Η ικανότητα παραγωγής εμβολίων της Αφρικής, θεραπείες και διαγνωστικά εργαλεία από μόνα τους, δήλωσε ο Jean Kaseya, γενικός διευθυντής των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Αφρικής, την περασμένη εβδομάδα. Η στήριξη σε άλλες χώρες για την πώληση τέτοιων προμηθειών σε υψηλές τιμές μπορεί να οδηγήσει σε «τρόπο πανικού», είπε.

1. Porter, D.P., et al. J. Infect. Dis. 222, 1894–1901 (2020).

   Google Scholar

Λήψη παραπομπών