Onderzoekers die hogedruk-supergeleiders bestuderen – materialen die bij compressie geen elektrische weerstand hebben – staan ​​opnieuw onder druk. Het veld is nog steeds aan het herstellen van een schandaal waarin natuurkundige Ranga Dias beweerde supergeleiders op kamertemperatuur te hebben ontdekt, maar van zijn werkgever omvangrijk wetenschappelijk wangedrag werd bepaald.

Nu zijn er opnieuw zorgen, dit keer over de resultaten van het laboratorium van Mikhail Eremets, een natuurkundige aan het Max Planck Instituut voor Chemie (MPIC) in Mainz, Duitsland. In 2015 kondigde Eremets een sensationele ontdekking aan dat de verbinding waterstofsulfide supergeleidend is tot 203 Kelvin (-70 °C) bij een druk van 155 gigapascal - iets minder dan de druk in het centrum van de aarde. De meeste materialen vertonen alleen supergeleiding bij veel lagere temperaturen; De vorige recordhouder voor hetzelfde type supergeleiding, magnesiumdiboride, werkt bijvoorbeeld slechts tot een ijzige 39 Kelvin (−234 ° C). De ontdekking van Eremet was dus een stap voorwaarts.

Sindsdien zijn Eremets en zijn collega's doorgegaan met het verzamelen van bewijsmateriaal over supergeleiding in waterstofsulfide en andere op waterstof gebaseerde materialen die hydriden worden genoemd. Uw artikel gepubliceerd in juni 2022Natuurcommunicatiebestudeerde hydriden en hun magnetische eigenschappen, die cruciaal zijn voor materialen die supergeleiders zijn. Maar in november namen theoretici Jorge Hirsch van de Universiteit van Californië, San Diego, en Frank Marsiglio van de Universiteit van Alberta in Edmonton, Canada, met zorgen contact op met het tijdschrift, wat leidde tot een jarenlang geschil over gegevens.

Op 6 maart van dit jaar, nadat Hirsch en Marsiglio verdere zorgen hadden geuit over de data van het artikel, hebben de redacteuren vanNatuurcommunicatievoegde een notitie toe aan het artikel waarin werd aangegeven dat zij op de hoogte waren gesteld van mogelijke problemen met de verwerking van de onbewerkte gegevens. Een woordvoerder van het tijdschrift zegt dat de redactie wacht op technische feedback van reviewers, op basis waarvan zij een besluit over het artikel zullen nemen. (Natuuris redactioneel onafhankelijk vanNatuurcommunicatie.)