Jedz mniej, by żyć dłużej: dlaczego obszerne badanie na myszach dostarcza kluczowych spostrzeżeń

Jedz mniej, by żyć dłużej: dlaczego obszerne badanie na myszach dostarcza kluczowych spostrzeżeń

Zmniejszenie spożycia kalorii może prowadzić do szczuplejszej sylwetki – i do dłuższego życia. Efekt ten często przypisuje się utracie wagi i Zmiany metaboliczne spowodowane mniejszym spożyciem pokarmu, przypisany. Jedno z największych badań 1 w sprawie ograniczeń dietetycznych, jakie kiedykolwiek przeprowadzono na zwierzętach laboratoryjnych, obecnie podważa potoczną opinię na temat tego, jak ograniczenia dietetyczne wydłużają życie.

W badaniu, w którym wzięło udział prawie 1000 myszy karmionych dietą niskokaloryczną lub regularnie post Stwierdzono, że takie programy faktycznie powodują utratę wagi i związane z nią zmiany metaboliczne. Ale inne czynniki – w tym Zdrowie immunologiczne, genetyka i fizjologiczne wskaźniki odporności – wydają się lepiej wyjaśniać, w jaki sposób ograniczenie kalorii wiąże się z wydłużeniem życia.

„Zmiany metaboliczne są ważne” – mówi Gary Churchill, genetyk myszy w Jackson Laboratory w Bar Harbor w stanie Maine, który współprowadził badanie. „Ale nie prowadzą do wydłużenia życia”.

Dla osób z zewnątrz wyniki podkreślają złożony i indywidualny charakter reakcji organizmu na diety o ograniczonej kaloryczności. „To ujawnia złożoność tej interwencji” – mówi James Nelson, biogerontolog z Centrum Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Teksasu w San Antonio.

Badanie zostało dzisiaj opublikowane w czasopiśmie Nature przez Churchilla i jego współautorów, w tym naukowców z Calico Life Sciences w południowym San Francisco w Kalifornii, firmy biotechnologicznej przeciwdziałającej starzeniu się, która sfinansowała badanie.

Licz kalorie

Naukowcy od dawna wiedzą, że działania ograniczające kaloryczność, czyli długoterminowe ograniczenia w przyjmowaniu pokarmu, wydłużają życie zwierząt laboratoryjnych. Niektóre badania wykazały, że post przerywany, który obejmuje krótkie okresy pozbawienia pożywienia, może również zwiększyć długowieczność.

Aby dowiedzieć się więcej o działaniu takich diet, badacze monitorowali stan zdrowia i długość życia 960 myszy, z których każda stanowiła genetycznie odrębny przykład zróżnicowanej populacji odzwierciedlającej zmienność genetyczną człowieka. Niektóre myszy poddano diecie o ograniczonej kaloryczności, innej grupie przestrzegano okresowego postu, a innym pozwolono jeść swobodnie.

Zmniejszenie spożycia kalorii o 40 procent spowodowało największy wzrost długości życia, ale przerywany post i mniej rygorystyczne ograniczenia kalorii również wydłużyły średnią długość życia. U myszy na diecie wykazano również korzystne zmiany metaboliczne, takie jak zmniejszenie procentowej zawartości tkanki tłuszczowej i poziomu cukru we krwi.

Jednakże wpływ ograniczeń dietetycznych na metabolizm i długość życia nie zawsze zmieniał się synchronicznie. Jedną z niespodzianek autorów było to, że myszy, które straciły najwięcej na diecie ograniczającej kalorie, umierały wcześniej niż zwierzęta, które straciły stosunkowo umiarkowane ilości kalorii.

Sugeruje to, że procesy wykraczające poza prostą regulację metaboliczną determinują reakcję organizmu na diety o ograniczonej kaloryczności. Najważniejszymi czynnikami wydłużającymi życie były cechy związane ze zdrowiem układu odpornościowego i funkcją czerwonych krwinek. Istotna była także ogólna odporność, prawdopodobnie zakodowana w genach zwierząt, na stres związany ze zmniejszonym spożyciem pokarmu.

„Interwencja jest czynnikiem stresogennym” – wyjaśnia Churchill. Najbardziej odporne zwierzęta straciły najmniej na wadze, zachowały funkcje odpornościowe i żyły dłużej.

Smukłość zapewniająca długowieczność

Odkrycia mogą zmienić sposób, w jaki naukowcy postrzegają badania dotyczące ograniczeń dietetycznych u ludzi. W jednym z najbardziej kompleksowych badań klinicznych 2 Naukowcy odkryli, że na dietę niskokaloryczną u zdrowych, nieotyłych osób interwencja pomogła spowolnić metabolizm – efekt krótkoterminowy, uważany za wskazujący długoterminowe korzyści w zakresie długości życia.

Jednakże dane uzyskane na myszach przez zespół Churchilla sugerują, że pomiary metabolizmu mogą odzwierciedlać „rozpiętość zdrowia” – okres życia wolnego od chorób przewlekłych i niepełnosprawności – ale potrzebne są dalsze wskaźniki, aby określić, czy takie strategie „zapobiegania starzeniu się” rzeczywiście mogą wydłużyć życie.

Daniel Belsky, epidemiolog badający proces starzenia się w Columbia University Mailman School of Public Health w Nowym Jorku, przestrzega przed uogólnianiem z myszy na ludzi. Przyznaje jednak również, że badanie „przyczynia się do rosnącego zrozumienia, że ​​długość zdrowia i długość życia to nie to samo”.

1. Di Francesco, A. i in. Natura https://doi.org/10.1038/s41586-024-08026-3 (2024).

   Artykuł  
   Scholar Google  

2. Redman, L.M. i in. Metab.komórka. 27, 805–815 (2018).

   Artykuł  
   PubMed  
   Scholar Google  

Pobierz bibliografię