Wetenschapper behandelt haar eigen kanker met in het laboratorium gekweekte virussen

Wetenschapper behandelt haar eigen kanker met in het laboratorium gekweekte virussen

Een wetenschapper die met succes haar eigen creëert Borstkanker door de tumor te injecteren met in het laboratorium gekweekte virussen heeft geleid tot discussie over de ethiek van zelfexperimenten.

Beata Halassy ontdekte in 2020 op 49-jarige leeftijd dat ze borstkanker had op de plaats van een eerdere borstamputatie. Dit was haar tweede terugkeer naar de locatie sinds haar linkerborst was verwijderd en ze geen verdere chemotherapie wilde ondergaan.

Halassy, ​​viroloog aan de Universiteit van Zagreb, bestudeerde de literatuur en besloot het heft in eigen handen te nemen met een onbewezen behandeling.

Een casusrapport gepubliceerd in het tijdschrift Vaccines in augustus 1 beschrijft hoe Halassy een behandeling aanbiedt genaamd oncologische virotherapie (OVT) behandelde zelf haar eigen stadium 3-kanker. Ze is al vier jaar kankervrij.

Door Halassy te beslissen Zelf-experimenten Ze sluit zich aan bij een lange lijst van wetenschappers die betrokken zijn bij deze verwaarloosde, gestigmatiseerde en ethisch problematische praktijk. “Er was een dappere redacteur voor nodig om het rapport te publiceren”, zegt Halassy.

Opkomende therapie

OVT is een opkomend veld van Behandeling van kanker, waarbij virussen zowel kankercellen aanvallen als het immuunsysteem stimuleren om ze te bestrijden. Tot nu toe hebben de meeste klinische onderzoeken naar OVT betrekking op gevorderde gemetastaseerde kanker, maar de laatste jaren zijn ze steeds meer gericht op eerdere stadia van de ziekte. Een OVT, T-VEC genaamd, is in de Verenigde Staten goedgekeurd om gemetastaseerd melanoom te behandelen, maar er zijn momenteel geen goedgekeurde OVT-middelen om borstkanker in welk stadium dan ook ter wereld te behandelen.

Halassy benadrukt dat ze geen specialist is in OVT, maar haar expertise in het kweken en zuiveren van virussen in het laboratorium gaf haar het vertrouwen om de behandeling te proberen. Ze besloot haar tumor te behandelen met twee verschillende virussen, één voor één Mazelenvirus, gevolgd door vesiculair stomatitisvirus (VSV). Het is bekend dat beide pathogenen het celtype infecteren waarvan hun tumor afkomstig is en zijn al gebruikt in klinische OVT-onderzoeken. Er werd een mazelenvirus getest tegen uitgezaaide borstkanker.

Halassy had al ervaring met het werken met beide virussen, die beide een goed veiligheidsprofiel hebben. Het door haar gekozen type mazelenvirus wordt op grote schaal gebruikt in vaccins voor kinderen, en het VSV-type veroorzaakt hoogstens milde griepachtige symptomen.

Gedurende een periode van twee maanden kreeg ze van een collega een behandelingsregime waarbij gebruik werd gemaakt van onderzoeksmateriaal dat vers was bereid door Halassy en rechtstreeks in haar tumor werd geïnjecteerd. Haar oncologen stemden ermee in haar tijdens de zelfbehandeling te monitoren, zodat ze kon overstappen op conventionele chemotherapie als er iets misging.

De aanpak bleek effectief: in de loop van de behandeling kromp de tumor, zonder ernstige bijwerkingen, aanzienlijk en werd zachter. Het scheidde zich ook van de borstspier en de huid waarin het was gegroeid, waardoor chirurgische verwijdering gemakkelijker werd.

Analyse van de tumor na verwijdering toonde aan dat deze grondig doordrongen was van immuuncellen, lymfocyten genaamd, wat erop wijst dat de OVT had gewerkt zoals verwacht, door het immuunsysteem van Halassy te stimuleren om zowel de virussen als de tumorcellen aan te vallen. “Er werd zeker een immuunreactie geactiveerd”, zegt Halassy. Na de operatie kreeg ze een jaar lang het kankermedicijn trastuzumab.

Stephen Russell, een OVT-specialist die het virotherapiebedrijf Vyriad in Rochester, Minnesota leidt, is het ermee eens dat Halassy's geval suggereert dat de virale injecties haar tumor en de invasieve randen hebben helpen verkleinen.

Hij gelooft echter niet dat hun ervaringen baanbrekend zijn, omdat onderzoekers al proberen OVT te gebruiken om kanker in eerdere stadia te behandelen. Hij weet niet zeker of iemand al eerder twee virussen achter elkaar heeft geprobeerd, maar zegt dat het niet mogelijk is om vast te stellen of dat een rol heeft gespeeld bij een studieomvang van n=1. “Eerlijk gezegd is het nieuwe dat ze het zelf deed met een virus dat ze in haar eigen laboratorium kweekte”, zegt hij.

Ethisch dilemma

Halassy voelde zich genoodzaakt haar resultaten te publiceren. Maar ze kreeg meer dan een dozijn afwijzingen van tijdschriften – vooral, zegt ze, omdat het werk dat ze met collega's schreef, zelfexperimenten inhield. “De grootste zorg waren altijd ethische kwesties”, zegt Halassy. Ze was vooral vastbesloten om door te zetten nadat ze een recensie had gevonden waarin de waarde van zelfexperimenten werd benadrukt 2.

Dat de tijdschriften zorgen hadden, verbaast Jacob Sherkow, een onderzoeker op het gebied van rechten en geneeskunde aan de Universiteit van Illinois Urbana-Champaign, die de ethiek van zelfexperimenten in het onderzoek naar COVID-19-vaccins heeft bestudeerd.

Het probleem is niet dat Halassy zelfexperimenten deed, maar dat het publiceren van haar resultaten anderen zou kunnen aanmoedigen conventionele behandelingen af ​​te wijzen en iets soortgelijks te proberen, zegt Sherkow. Mensen met kanker zijn bijzonder kwetsbaar voor het uitproberen van onbewezen behandelingen. Hij wijst er echter op dat het ook belangrijk is om ervoor te zorgen dat de kennis die is opgedaan door zelfexperimenten niet verloren gaat. Het artikel benadrukt dat zelfmedicatie met kankerbestrijdende virussen “niet de eerste aanpak mag zijn” bij een diagnose van kanker.

“Ik denk dat het uiteindelijk in de ethische categorie valt, maar het is geen duidelijk geval,” zegt Sherkow, eraan toevoegend dat hij wenste dat er commentaar was geweest op het ethische perspectief dat naast het casusrapport verscheen.

Halassy heeft geen spijt van haar zelfmedicatie of haar meedogenloze drang om te publiceren. Ze denkt niet dat iemand haar voorbeeld zal volgen, omdat de behandeling veel wetenschappelijke kennis en expertise vereist. En de ervaring heeft haar eigen onderzoek een nieuwe richting gegeven: in september ontving ze financiering om OVT te bestuderen als een behandeling voor kanker bij huisdieren. “De focus van mijn lab is compleet veranderd door de positieve ervaringen met mijn zelfbehandeling”, zegt ze.

1. Forčić, D. et al. Vaccins 12, 958 (2024).

   Artikel
   PubMed
   Google Scholar

2. Hanley, BP, Bains, W. & Church, G. Rejuv. Res. 22, 31–42 (2019).

   Artikel
   PubMed
   Google Scholar

Referenties downloaden